Stiltes kunnen heel ongemakkelijk zijn als je in gesprek bent met een ander.

We willen het liefst zo snel mogelijk er wat aan doen. Maar is dat wel nodig? Want in woorden die niet worden gezegd, valt vaak heel veel te ontdekken. Waarom is het dan zo lastig om een stilte te doorbreken? Misschien is het probleem wel juist dat we de stilte zo graag willen doorbreken. We voelen ons er ongemakkelijk door, en vaak is dat het belangrijkste probleem. Door te luisteren naar de stilte, naar alles wat niet worden gezegd ontdek je wat er echt aan de hand is en dat is het verbreken van de stilte en stuk gemakkelijker maakt. Laat de stilte dus gerust even duren? En vraag je dan zelf is af: wat hoor ik nu eigenlijk in deze stilte.

1 de stilte  van de onhandige toenadering.

Iedereen heeft beleefdheden die langzaam worden uitgewisseld tijdens een gesprek. En je zit aan het voorgerecht, nauw daar zitten we dan!” is de meeste toegepaste manier om die ongemakkelijke stilte te doorbreken. Ja daar zit je dan met je collega, die met zijn vlotte stil te zijn. Of op een borrel bij iemand met wie je het gesprek maar niet wilt lukken, of je heb die dingen die je gemeen hebt nog niet gevonden.

Hierbij een paar tips die je zal helpen om de stiltes te doorbreken.

Als jij iemand moet opbellen, oefen dan vooraf wat je gaat zeggen en waarom?

Waarvoor ben je het meest dankbaar in je leven?

Als je morgen zal wakker worden met een nieuwe eigenschap of vaardigheid wat zal je dan kiezen?

Is er iets waarvan je al heel lang droomt?

Wat is je favoriete herinning?

2 Stilte van het niet weten.

Je had moeten zeggen, je wilde ook iets zeggen maar je wist niet wat. En dus hield jij je mond, en nu voelt je jij je achteraf schuldig over. Iemand zei iets on -aardigs over een vriend en je had geen weerwoord, je suste jezelf met de gedachten dat anderen niet hoeft op te voeden maar het knaagt wel. Wat je hoort is je stem van je geweten, de geest is een voorloper van alle handelingen. Hoe komt jouw handelen voort uit je denken? Waar sta jij voor? Wie wil jij zijn? En hoe versterk je de stilte waar mensen in worden buiten gesloten.

3 De gesloten stilte.

De vrienden die je uit het oog zijn verloren, de stilte na een ruzie. Als jullie allebei koppig blijft omdat jullie allebei de stilte niet wilt  doorbreken. De stilte van het mokken, van lekker niks willen oplossen, omdat je het zo leuk vind om te mokken. Stilte wordt dan als macht middel gebruikt, niet is dan zo moeilijker om deze stiltes te doorbreken.

4 De stilte van je eigen stem.

Waarom is het dan zo moeilijk om je eigen dan uit te spreken als er publiek bij is? Een lezing, waarbij je best een vraag had willen stellen? Bij een vergadering waar iemand anders met jouw idee aan de haal gaat. Als iemand voor jouw neus die mening van je wilt, is het niet eens dat je weet wat je moet zeggen. Het is je eigen stem die je niet herkent als je hem terug hoort, omdat je voor anderen niet jezelf bent. Neem nu eens je stem op, en luister er naar . Waarschijnlijk klink je hoger dan dat je dacht.

5 De stilte in ons zelf.

Wij allemaal zijn eenzaam, in ons is het even stil. De diepte in ons zit zo diep, het is een diep zwart gat dat eindeloos niet wit wilt worden. De stilte waar je zo in kunt verliezen dat je denkt dat je alleen op de wereld bent. Dat klopt niet, of toch wel? Hoe dan ook iedereen heeft zijn eigen stiltes en stilte kunnen worden verbroken worden. Maak je niet alleen jezelf minder eenzaam maar anderen ook niet. He stilte verkennen is ook: de gaten in je ziel te benoemen, herkennen en opvullen.

Veel leesplezier .

Groetjes Angelique